Historia Hvaru
Historia tego miasta sięga czasów prehistorii, kiedy to archeolodzy odkryli ślady życia w jaskiniach Grapčeva i jaskini Markova. Ślady te istnieją już na wyspie od ponad 6000 lat, a najbardziej charakterystycznymi zabytkami kultury Havaru, są malownicze ceramiki i najstarszy w europie wizerunek statku, który został znaleziony w Grapčeva Spilja.
Później miasto Pharos założyło w 385 roku p.n.e. kolonię rolną. Zachowana mapa podziału gruntów żyznej równiny jest wyjątkowo starym dokumentem z tego okresu.
Dionizy z Syrkuz w 4 wieku p.n.e. pomógł w kolonizacji tego miejsca. Był on założycielem koloni na wyspie Vis, która była komercyjnym i wojskowym centrum Adriatyku. Później tubylcy zaatakowali kolonię, a Grecy nie byli w stanie się obronić. Więc poprosili o pomoc gubernatora Dionizego. Dzięki ogromnej pomocy flocie okrętów wojennych Grecy odparli atak i odnieśli zwycięstwo. Bitwa ta jest znana z tego, że jest pierwszą bitwą toczącą się na Adriatyku.
Później Pharos wiodło niezależne życie do 235 roku p.n.e., kiedy należało do administracji llirów. Następnie miasto zostało odbite przez Rzymian w 229 roku p.n.e. Jego administratorem został Demetrius Hvaranin, który był byłym wodzem lliryjskim. Później Rzymianie rozpoczęli drugą wojnę lliryjską, a Demetriusz w swojej klęsce uciekł do Macedonii, do Filipa V.
Warto tu nadmienić o twierdzy w Hvar. W czasach starożytnych istniał ford, który strzegł drogi żeglugi wzdłuż wybrzeża Adriatyku. Wiemy to z odkryć i znalezisk archeologicznych. W Średniowiecznym Havarze były ciągłe zawirowania rządu, podobnie jak w całej Dalmacji.
Havar znalazł się pod wpływami Wenecjan w 1420 roku i tak pozostało do upadku Republiki weneckiej w 1797.
W roku 1918 armia włoska zajęła wyspę. Ich okupacja trwała do 1921 roku, kiedy to Hvar, wraz z całą Chorwacją, wszedł do Królestwa Jugosławii. Dzięki temu Hvar uzyskał nowe stanowisko administracyjne i stała się niepodległym państwem.
Długa historia przyczyniła się do rozwoju wspaniałej kultury. Piękne miasto słynie z pałaców i wspaniałych kościołów, są także cenne obrazy, rzeźby, książki i muzyka. Wybitni artyści znajdowali inspirację w pięknie wyspy, a dzieła są zwiedzane i oglądane po dziś dzień.